&nbs
p;
Friday, June 16, 2006
#63758C
در روزگارتاریک
دستان احتیاج تصویر مرگ را رنگ میزنند ...
در روزگار سخت
چشمان احتیاج بی مردمک به سوی زمین خیره می شوند...
در روزگار تاریک
با خنده های تلخ راهی به سوی شادی باز نمی شود ...
در روزگار سخت
آغوش گریه ها بر بو سه ای( حتی سرد) باز نمی شود...
چشمان من به سوی زمین است...
تصویر مرگ را نقش می زنم ...
خشکیده اشکی بر گونه ام ...
سیلی ی لبخندی بر صورتم...
روزگار سختیست...
روزگار سختیست...
.
.
.